kelabu

hitam - putih
jahat - baik
jemputlah masuk ke dalam hidup aku. amir.
hidup dalam dunia kelabu.
-sinopsis novel kelabu, pixi-

mase dah half way bace novel ni. i was hentak novel tu kat katil n scream out loud.
pahal pulak hero yang aku bayangkan hensem, tinggi, senyum senget ni pengkit!
stress.s.s.s.s!
tetapi.
lepas helain diselak, hayati.
kte masuk dalam dunia amir.
dunia yang menolak pengkit.
hentam diorang tanpa tau latar hidup diorang.
hine macam pengkit zombi yang dah x bernyawa.
bagi harapan palsu macam pengkit xde jiwe.
macam kite semue dah tentu ahli syurga.
macam kte y hidup dalam dunia hitam putih ni mahluk sempurna.

dan akhirnye amir berubah. cliche?
bukan. itu kebenaran. aku yakin.
dengan kuasa allah. insyaAllah diorang akan berubah.
jauh lagi baik dari kte.
kalau kte tengok diana amir, yatt, farah.
yang dulu. hot. sekarang?
who knows diorang boleh berubah macam sekarang.
360 darjah!
kte yang bertudung dari kecik ni. macam ni jugak.
statik. pegun.  betul korang nk terus memandang sipi pada budak free hair.?
ade 1 pengajaran dalam novel ni.
selagi kite x tau ape jalan hidup yang mencorak orang tu jadi siape die sekarang . kte x layak kutuk dan hina die. karma itu ade.

kte ade kawan pengkit. kawan rapat.
kte keluar dengan die past few weeks.
kami yang dah patuhi sahsiah ni kene tahan dengan pak guard.
"bak kad matrik"
bace name kawan kte dari pas pelajar.
"owh.. laki ke perempuan ni"
"jawab la awak laki ke perempuan?"
"pakai baju tu elok sikit"
"ingat allah tu ada"
"pet ade pet, pakai pet?"
lalu pak guard ni gelak gegar2 sesame diorang.

ktrg diam.
terus keluar.
tau kawan kte kecewe. marah . malu.
ape hak pak cik tu nak hine, gelakkan kawan kte macam tu sekali.
ape salah kawan kte kat pk cik tu.
gelak . seronok pak cik hine orang.
ingat pak cik hukum karma ada.
pak cik ade anak kan?
saya doa allah balas penghinaan pak cik kat kawan saye dengan seadilnye.